-
1 wyświadczyć
глаг.• оказать* * *wyświadcz|yć\wyświadczyćony сов. оказать;\wyświadczyć grzeczność сделать одолжение; \wyświadczyć łaskę оказать милость
* * *wyświadczony сов.оказа́тьwyświadczyć grzeczność — сде́лать одолже́ние
wyświadczyć łaskę — оказа́ть ми́лость
См. также в других словарях:
wyświadczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyświadczaćam, wyświadczaća, wyświadczaćają, wyświadczaćany {{/stl 8}}– wyświadczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyświadczaćczę, wyświadczaćczy, wyświadczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywać, robić, wyrządzać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
